Hi Friends, 

Happy Monday morning. படிச்சபோது மனதுக்கு கொஞ்சம் நெருடலாக இருந்தது. நிஜங்கள் ஏற்றுக் கொள்ள கஷ்டமாகத் தான் இருக்கும். என்ன செய்யப் போகிறோம் இதற்கு?


*💐நாளை நமக்கும்* *இதுதான்!*  



*முதுமை +* *தனிமை=* *கொடுமை !* 


*பிள்ளையை... பெண்ணை... பெற்று, வளர்த்து, படிக்க வைத்து..., ஆளாக்கி..., மணமுடித்து... வைக்கிறோம்!*


*வேறு ஊரில்..., வேறு மாநிலத்தில்..., வேறு நாட்டில்... வேலை நிமித்தமாக சென்று விடுகிறார்கள்...*


*இங்கு... 70 வயதிற்கு மேல்... வாழ்ந்த வீட்டிலேயே தனிமை...*


*இங்குதான் என் மகள் படிப்பாள்...*


*இங்குதான் விளையாடுவாள்...*


*என் மகன் கிரிக்கெட் ஆடி உடைத்த ஜன்னல் இதுதான்...*


*என்று ஏதோ ஆர்க்கியாலஜி போல அவைகளை நினைத்துப் பார்த்து....*


*என்ன சமைப்பது?...*


*என்ன சாப்பிடுவது?...*


*அரை டம்ளர் அரிசி வடித்தாலே மிச்சம்..*


*பல காய்கள் உடலுக்கு ஒத்துக் கொள்ளாது...*


*தனிமை... வெறுமை...*


*அவர்கள் இருக்கும் இடத்திற்கு போகலாம் என்றால்...*


*பயணம் ஒரு கொடுமை...*


*லோயர் பர்த் கிடைக்கவில்லை - என்றால் எல்லோரிடமும் பிச்சை எடுக்க வேண்டும்...*


*சென்னை சென்ட்ரல் - போய்ச் சேருவதே ஒரு யாத்திரை ஆகிவிட்டது...*


*ஓலாவும், ஊபரும்...*  

நமக்கு தேவைப்படும் நேரத்தில்,  

*பீக் hour சார்ஜ்*  

போட்டு களைப்படைய  

செய்கின்றனர்...


*நான்கு அடி உயர பச்சை குதிரை தாண்டிய கால்கள்....*


இன்று *சென்ட்ரலில், அரை அடி படி ஏற... இறங்க... கைப்பிடி கேட்கிறது...*


*எல்கலேட்டரில் போக மனசு குதித்தாலும்...*


*வாட்ஸ்ஆப் வீடியோக்கள் மனதில் வந்து, வந்து பயமுறுத்துகின்றன!*


இவை வேண்டாமென ஒதுங்கி...


*பிள்ளையை வாட்சப்பில் பிடிப்போம்...*


*பெண்ணை வீடியோ காலில் அழைப்போம்...*  

என்றால்...


அந்த நேரம் அவர்கள்...


*ஏதோ ஒரு மாலில்...*


*ஏதோ ஒரு ஓட்டலில்...*


*ஏதோ ஒரு சினிமா தியேட்டரில்...*


*பிசியாக இருப்பார்கள்...*


*"ஏதாவது அர்ஜன்ட்டா? அப்புறம் கூப்பிடறேம்ப்பா..." என்பார்கள்...*


*"இல்லை" என்று ஃபோனை கட் பண்ணி விடுவோம்...*


*நாலு நாள் கழித்து...*


*"எதுக்குப்பா ஃபோன் பண்ணினே?" என்று கேட்பர்...*


நான் பாசத்தோடு வளர்த்த என் பிள்ளைகள்...


*அவர்கள் டைமிற்கு...*


*நம் தூக்க நேரம்...*


*பாசத்தை என்றும் மிஞ்சுகிறது தூக்கம்!*


*நமக்கு பேரப் பிள்ளைகளின் மேல் இருக்கும் பாசம்...,*


*அவர்களுக்கு, நம்மிடம் இருக்காது.*


*மூன்று வயது வரைதான் தாத்தா... பாட்டி... என்று அடிக்கடி ஃபோனில் கூப்பிட்டு பேசுவர்...*


*பிறகு எப்போது அவர்களை ஃபோனில் அழைத்தாலும்...*


*அவன் வெளியே விளையாடறான்...*


*அவன் கம்ப்யூட்டர் கேம்சில் இருக்கான்...*


*அவன் டியூஷன் போயிருக்கான்...*


*யோகா போயிருக்கான்...*


*என்று ஏதோ ஒரு பதில் மட்டுமே கிடைக்கும்...*


*எப்போதாவது குழந்தை முகம்... ஃபோனில்... வீடியோ காலில்...*


*முகத்தைக் காட்டி... ஹாய்... என்று ஒன்றைச் சொல் சொல்லி விட்டு...*


*ஓடி விடும்...*


*என் தாடி வளர்ந்த வயதான முகம் அதற்கு நெருடலாய் இருக்குமோ?...*


*நமது பண்பாடு... கலாச்சாரம்... தாத்தா பாட்டி உறவுகள்...*


*அனைத்தையும் டெக்னாலஜி முழுங்கி விட்டது!...*


*எத்தனை நேரம்தான் டிவி பார்ப்பது...?*


*இந்த அரசியல்களும்...*


*இந்த பொய்களும் B Pயை உயர்த்துகின்றன!...*


*என் சொந்த வீடே... எனக்கு அனாதை இல்லமாகிப் போனது...*


*ஏதோ... வாட்சப்... Facebook... இருப்பதால் பைத்தியம் பிடிக்காமல் இருக்கிறது...!*


*மகனும், மகளும் போடும் Status-தான்... என் அன்றாட சுவாரசியங்கள்...*


*"எப்படிப்பா இருக்கே?" என்று மற்றவர்கள் கேட்கும்போது...*


( விட்டுக் கொடுக்க முடியுமா... என் பிள்ளைகளை...)


*"எனக்கென்னப்பா... ஜாம் ஜாம்ன்னு... பசங்களோட..., பேரனுங்களோட... அட்டகாசமா..."*  

( மனதுக்குள் *ஏதோ...*)  

*வாழ்கிறேன்!*


*பல குழந்தைகளின் தாத்தா, பாட்டிகளுக்கு... இது சமர்ப்பணம்!*✍🏼🌹💐


Source: Whatsapp Forward

Comments

  1. REreally it's TRUE. So many parents facing the same problem all around world.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Planning Tips for Pongal - Beginners Tips