ஜப்பானில் இரண்டாம் உலகப் போரின் பேரழிவின் போது,
1945-ல் அமெரிக்க புகைப்படக் கலைஞர்,
ஜோ ஓ டோனல் என்பவராலேயே
எடுக்கப்பட்ட அபூர்வமான புகைப்படம்.
ஒரு ஜப்பானிய சிறுவன்,
உடல் தகனம் செய்யும் இடத்தில், இறந்த தனது
சிறிய சகோதரனை சுமந்து கொண்டு வரிசையிலே நிற்கிறான்.
அழக்கூடாது
என்ற வைராக்கியத்துடனே கண்ணீரைக் கட்டுப்
படுத்த,
தனது உதடுகளைக் கடினமாகக் கடித்ததால்,
வழியும் இரத்தமும் சிறுவனின் வாயின் ஓரத்தில் சொட்டுகிறது.
நீ பையில்
சுமக்கும் சுமையை என்னிடம் கொடு என்று காவலர் ஒருவர்
கேட்ட போது,
சுமப்பதற்கு
கடினமாக உணர
இது ஒன்றும்
பொருளல்ல,
என் சகோதரன்,
என்று சிறுவன்
பதில் அளித்ததாக புகைப்படம்
எடுத்தவர் பதிவு செய்திருக்கிறார்.
இன்றைக்கும் ஜப்பானில்,
இந்த புகைப்படமே வலிமையின் அடையாளமாகவே பயன்படுத்தப்
படுகிறதாம்.
ஆம்,
எதை சுமக்குறோம் என்பதல்ல,
அதை எவ்வாறு உணர்கிறோம் என்பதே மிக முக்கியம்.
பணம் -
சொத்துக்களுக்காக உறவினரையும், உடன் இருப்பவரையும் ஏமாற்றும்,
இன்றைய தலைமுறைக்கும்
இதில் கற்றுக் கொள்ள
நிறைய பாடம் இருக்கிறது.
( வாட்ஸ் அப் பகிர்வு)
நான் வேலைக்கு சென்ற காலத்தில், ஒரு நாள் என் சக அதிகாரியுடன், என் மேல் அதிகாரியைப் பார்க்கச் சென்றேன். அவருடன் பேசிக் கொண்டிருந்த பொழுது, என் சக அதிகாரி சொன்னார், "ஸார், உங்க இரண்டு பேருக்கும் இரண்டு ஆம்பள பசங்க. கவலை இல்லை. எனக்கு இரண்டும் பொண்ணுகளா போச்சி" என்றார். அதற்கு என் உயர் அதிகாரி " வயதான காலத்தில், பையன் வீட்டுக்குப் போனால், எப்ப மருமக காஃபி கொடுப்பா, எப்ப டிபன் சாப்பிட கூப்பிட்டுவா, எப்ப சாப்பாடு போடுவான்னு சமயல் கட்டையே பார்த்துகிட்டே இருக்கனும். அதே, பொண்ணு வீட்டுக்குப் போனா, உரிமையா, சமயல் கட்டுக்குள்ளே போய், பசிக்குது , சாப்பிட எதாவது குடுன்னு கேட்கலாம்" என்று பதிலளித்தார். ஞாயமாகத் தான் எனக்குப் பட்டது அன்று. இன்று? நேற்று பெசண்ட்நகர் பீச்சில், வாக்கிங் போய் விட்டு, அங்குள்ள பெஞ்சில் அமர்ந்தேன். என் அருகில் இரண்டு பெண்மணிகள் பேசிக் கொண்டிருந்தது என் காதில் விழுந்தது. அதன் சாரம்சம் கீழ் வருமாறு: ஒரு பெண்மணிக்கு இரண்டு பெண்கள். இரண்டு பேரும், திருமணம் முடித்து, ஒரு பெண் ஆஸ்திரேலியாவிலும், அடுத்த பெண் அமெரிக்காவிலும் வசிக்கிறார்கள். "இப்பத்தான்,
Arumaiyaane padhivu...
ReplyDelete